Rare jongens die Amerikanen

Heey,

Lang geleden dat wij iets van ons hebben laten horen, maar we hadden het veel te leuk om achter de pc te kruipen. We zijn nu weer bij Donna en Steve in Oshawa, waar we de foto's allemaal bekeken hebben en nu maar weer eens wat van ons laten horen.

Zaterdag 11 augustus zijn wij vanuit Oshawa vertrokken naar Niagara Falls. Na een paar uurtjes in de trein, kwamen wij rond 20:00 aan in Niagara Falls. We hadden het hostel deze keer al gereserveerd, dus dat was geen probleem. Bedden opgemaakt en meteen naar de Falls gewandeld. Het was inmiddels donker, en de Falls worden dan verlicht door gekleurde schijnwerpers. Het ziet er allemaal erg mooi uit, maar het is bij niagara Falls dan ook heel erg toeristisch. Na wat rondgelopen te hebben bij de Falls zijn we via de meest toeristische straat die ik ooit gezien heb, teruggelopen naar het Hostel. Daar bleek dat er twee fietsers in onze kamer zaten. Ze hadden vanaf Seattle helemaal naar Niagara Falls gefietst en hebben daar ongeveer 7 weken over gedaan. Een prestatie op zich, maar van mij hadden ze hun kleding tijdens die weken wel een paar keer mogen wassen. Het rook op de kamer naar een zweetsokkenwasserette. (als dat bestaat) Niet te harden, maar we hebben het overleeft.
De volgende ochtend zijn wij weer naar de Falls gewandeld en hebben daar alles bekeken bij daglicht. Ook een ritje gemaakt op de Maid of the Mist, waarmee je zeer dicht bij de Falls komt en in de Mist die deze veroorzaakt verdwijnt. Daarna nog een beetje rondgehangen in het park en een Imax filmpje gepakt. 's Avonds was er een concertje en om 22:00 vuurwerk. Zag er allemaal zeer leuk uit, maar Niagara Falls is mij te toeristisch. Je moet het gezien hebben, maar als je naar onze foto's kijkt, krijg je een goed idee van hoe het er allemaal uitziet.

Vanuit Niagara Falls zijn wij met de Greyhound bus naar New York vertrokken. Bij de grens moesten wij zeker een uur wachten totdat wij aan de beurt waren voor de controle. De Amerikanen bij de grens zijn echt de grootste klootzakken die je je maar kunt voorstellen. Ze behandelen iedereen als een terrorist en op je visum vragen ze je zelfs of je ooit heb deelgenomen in een terroristische activiteit en of je daar ooit voor veroordeeld bent. Na lang gezeur eindelijk een visum gekregen en konden we de reis voortzetten. 5 minuten later bleek dat we moesten wachten op een andere bus, omdat deze niet verder zou rijden. Het zou een uurtje duren, maar de bus had waarschijnlijk ook problemen bij de grens en kwam pas 2 uur later opdraven. De volgende stop werden we weer in een andere bus gedouwd, dus ik had er helemaal genoeg van. Uiteindelijk hadden we meer dabn 2 uur vertraging, waardoor we om 22:15 in New York arriveerden. Het hostel wat we gereserveerd hadden ging om 23:00 dicht, dus wij belde om te vertellen dat we eraankwamen en of ze evetueel even op ons wilde wachten. Dat wilde ze niet, die aardige Amerikanen, en wij konden het met geen mogelijkheid halen om daar voor 23:00 te komen. We besloten ons op te frissen en onze baggage bij de lockers achter te laten en de stad in te gaan. We hebben daar voor 4 uur rondgezworven en zijn uiteindelijk teruggegaan naar het busstation om te slapen. Dat bleek erg moeilijk en toen we uiteindelijk om 5 uur een beetje in slaap aan het vallen waren, werd ik wakker geschopt door een politieagent die mij vertelde dat we moesten opstaan. (weer zo'n aardig persoon)
We hebben een ontbijtje genomen en zijn naar de toeristen info gegaan. Daar vroegen we om inform atie over hostels. Zonder iets te zeggen of ons ook maar aan te kijken duwde hij een lijst in onze handen. Wij vroegen waar we konden bellen en hij knikt naar de telefooncel zonder een woord te zeggen. In Canada bieden ze je aan om voor je te bellen, maar waarschijnlijk zijn we daardoor teveel verwend. Wij beginnen met het afwerken van de lijst. Nergens was plaats en we begonnen wanhopig te worden. Met ons laatste kwartje belde wij hostel The Big Apple en zij hadden godzijdank plek! We zijn erheen gelopen en hebben onze kamer geboekt. We konden de kamer nog niet in, omdat check-out om 11:00 was. We hebben gewacht tot 11:00 en zijn onze kamer in gegaan om te slapen. We hebben geslapen tot 17:00 en zijn toen naar Ground zero gegaan. New York by night is best leuk, en nog onvoorstelbaar druk.
De volgende ochtend heb ben we geslapen tot 11:00 en hebben we de hele dag in Central park rondgelopen. Dinsdag zijn we naar Madame Tussaud gegaan. Vervolgens het Empire State Building in. Erg druk, maar het uitzicht is geweldig. Vervolgens zijn we naar het Statue of Liberty gegaan. Kortom alle toeristische dingen. Woensdag zijn we naar National Museum of Natural History gegaan. Dit is een zeer groot museum met 4 verdiepingen. We hebben nieteens alles kunnen zien, zo groot was het. Ook hebben we woensdag de musical The Lion King gezien op Broadway. Erg gaaf en we haddenb echt superplaatsen. (wel erg duur, maar je leeft maar een keer)
Donderdag hebben we nog de NBC studio gezien. Een tour door Madison Sqaure Garden gedaan en Olav wilde graag the Museum of Sex zien, dus dat hebben we ook nog gedaan. Vervolgens hebben we onze spullen opgehaald en zijn we vertrokken richting de bus. Er stond een rij van hier tot Tokio, maar de buschauffeur kwam naar ons toe en liet ons eerst in de bus. Terwijl we achteraan stonden. (ik weet niet waarom, maar waarschijnlijk hadden we zoveel pech gehad met Amerikanen dat hij zag dat hij iets terug moest doen.) De busreis terug ging erg goed en bij de grens waren de Canadezen weer erg aardig. Om 4:55 waren we in Niagara Falls en zouden we de trein naar Oshawa van 6:35 hebben. Dit ging allemaal goed en het resultaat is dat we weer bij Steve en Donna zijn.

De laatste week is nu dabn echt aangeboken. We gaan in deze week nog naar Toronto en Canada's Wonderland. Ik heb geen zin om nnaar huis te gaan, maar jullei zullen mij inmiddels wel erg missen, dus het moet maar. Zijn er by the way nog requests for souveniers? We hebben namelijk geen idee.

Nou we zien jullie allemaal weer in NL.
We gaan nu nog even proberen tijd te rekken:)

Cya soon!

Jurgen.

en Olav oof.waarbenjij.nu